مکزیک با نام رسمی ایالات متحده مکزیک یک کشور مستقل در آمریکای شمالی است. مکزیک چهاردهمین کشور پهناور و با حدود ۱۲۸٬۹۳۳٬۰۰۰ نفر؛ دهمین کشور پرجمعیت در جهان است. پایتخت آن مکزیکوسیتی و زبان اداری آن اسپانیایی است. این کشور هیچ زبان رسمی ندارد و از سال ۲۰۰۳، تعداد ۶۲ زبان بومی سرخ‌پوستی نیز به عنوان «زبان‌های ملی» ثبت شده و رسمیت یافته‌است. کشور مکزیک پرجمعیت‌ترین کشور اسپانیایی‌زبان جهان است و حدود یک‌سوم از کل اسپانیایی‌زبان‌های جهان در مکزیک زندگی می‌کنند.
۷۰ درصد مردم مکزیک از تبار مستیزو (دورگه سفیدپوست و سرخ‌پوست)، ۱۵ درصد سفیدپوست و ۹٫۸ درصد سرخ‌پوست هستند. ۸۲٫۷٪ مردم آن مسیحی کاتولیک و ۷٫۹ درصد پیرو دیگر شاخه‌های مسیحیت هستند.
این کشور از شمال با ایالات متحده آمریکا و از جنوب شرقی با گواتمالا و بلیز هم‌مرز است. همچنین اقیانوس آرام، در غرب و جنوب، خلیج مکزیک در شرق و دریای کارائیب در جنوب شرق آن قرار دارند.

تاریخ

نخستین آثاری که از انسان در آمریکای میانی به دست آمده متعلق به ۴۰ هزار سال پیش است. مکزیک همچنین مهد یکی از مهم‍ترین تمدن‌های باستان، آزتک، بوده‌ است. مکزیک در سده ۱۶ میلادی توسط هرنان کورتس کشف شد و در سال ۱۵۱۹ تمدن‌های بومی مکزیک از سوی اسپانیایی‌ها مورد حمله قرار گرفتند. این کشور از سال ۱۵۲۱ تا جنگ‌های استقلال مابین ۱۸۲۱–۱۸۱۰ مستعمره اسپانیا بوده‌است. مکزیک پرجمعیت‌ترین منطقه تحت‌الحمایه اسپانیا بود. پس از سه قرن استیلای امپراتوری اسپانیا، سرانجام در سال ۱۸۱۰ استقلال مکزیک از اسپانیا اعلام شد. مکزیک از تاریخ ۷ نوامبر ۱۹۴۵ در سازمان ملل متحد عضو است.
نام آغازین این کشور اسپانیای نو بود، استفاده از نام «مکزیک» به مرور زمان گسترش پیدا کرده و شامل تمامی اراضی تحت سلطه حاکمیت استعماری اسپانیا مستقر در شهر مکزیک شد.
در حدود ۹ هزار سال پیش سرخ‌پوستان عهد باستان به کاشت ذرت روی آوردند از این اتفاق به عنوان یک انقلاب فرهنگی یاد شده‌است.
قوم مایا از مشهورترین قبایل سرخپوست مکزیک بودند، معمولاً شهرهایشان را در دل جنگل‌های بارانی می‌ساختند. حوزه زندگی و فعالیت مایاها حدود جنوبی کشور مکزیک و نیز سرتاسر گواتمالا والسالوادر را شامل می‌شد. قوم مایا پدیدآورنده یکی از تمدن‌های بسیار پیشرفته آمریکای مرکزی در دوران پیشاکلمبی بود، که دست‌آوردهای بسیار چشمگیری در هنر، معماری، ستاره‌شناسیو ریاضیات داشته‌است. هم‌اکنون نیز گروه‌هایی از اقوام مایا در مکزیک و گواتمالا به‌سر می‌برند. مایاها با بهره‌گیری از تمدن‌های گذشته خود نظیر اولمک توانستند در خلال سال‌های۲۵۰ تا۹۰۰ پس از میلاد تمدنی عظیم را در آمریکای مرکزی پایه‌گذاری نمایند.
این قوم به گویش‌های متعدد زبان مایایی تکلم می‌کردند و نوعی خط ابتدایی هیروگلیفی نیز داشتند که آثاری را به آن می‌نوشتند. پیش از این اضمحلال، مایاها به یکباره تمدن و شهرهای عظیم را رها کردند و به دامان کوهستان‌ها پناه بردند، که دلیل این رویداد به سبب از میان رفتن آثار مکتوب آن دوره و طرح نظریات گوناگون، هنوز مشخص نیست. جمعیت مایاهای امروزی که از بازماندگان فرمانروایان دوران باستان آمریکای مرکزی می‌باشند، حدود هفت میلیون نفر است، که بیشتر در جنوب مکزیک و نواحی کوهستانی گواتمالا و بلیز به‌سر می‌برند.
به مدت نزدیک به سه هزار سال مناطق آمریکای مرکزی در محدوده مکزیک امروزی محل استقرار تمدن‌های پیشرفته سرخ‌پوستی بودند. اما در سال ۱۵۱۹ تمدن‌های بومی مکزیک از سوی اسپانیایی‌ها مورد حمله قرار گرفتند. اسپانیایی‌ها با توسل به سلاح‌های آتشین توانستند تمدن‌های آزتک، مایا و اولمک را در مکزیک شکست دهند و این کشور را به تصرف خود درآورند.
در سال ۱۵۲۱ نیز اسپانیایی‌ها با کمک تلاکسکالتک‌ها، که از اصلی‌ترین دشمنان آزتکها محسوب می‌شدند، تنوچیتیتلان پایتخت ازتک‌ها را به تصرف خود درآوردند. تصرف پایتخت آزتک منجر به تحت‌الحمایگی مکزیک در سال ۱۵۳۵ شد، از این پس مکزیک تحت‌الحمایه یا به تعبیری دیگر مستعمره اسپانیا شد.
مکزیک پرجمعیت‌ترین منطقه تحت‌الحمایه اسپانیا بود. پس از سه قرن استیلای امپراتوری اسپانیا، سرانجام در سال ۱۸۱۰ استقلال مکزیک از اسپانیا اعلام شد. صدور اعلامیه استقلال منجر به یک دوره جنگ‌های طولانی میان نیروهای اسپانیا و مکزیکی‌ها شد. در نهایت در سال ۱۸۲۱ مکزیک رسماً به استقلال رسید و ایتوربیده به عنوان امپراتور این کشور بر تخت نشست.
در سال ۱۸۳۵ تگزاس از این مکزیک اعلام استقلال می‌کند که این اتفاق منجر به نبرد آلامو و به دنبال آن جنگ آمریکا و مکزیک در بین سال‌های ۱۸۴۶ تا ۱۸۴۸ می‌شود. در سال ۱۹۱۰ به دنبال عدم رضایت مردم از رئیس‌جمهور وقت پورفیرو دیاس منجر به انقلاب مکزیک می‌شود. در سال ۱۹۱۷ قانون اساسی جدیدی به تصویب می‌رسد و حزب ناسیونالیست انقلابی قدرت را در دست می‌گیرد.

جغرافیا

مکزیک از نظر جغرافیایی بسیار متنوع است به گونه‌ای که در فهرست کشورهای دارای تنوع زیستی کلان قرار گرفته‌است. مکزیک همچنین هفتمین کشور در رتبه‌بندی گردشگری جهان است. مکزیک با وسعتی نزدیک به کشور عربستان سعودی، یک کشوری کوهستانی و مرتفع است؛ و تنها قسمتی از آن که مسطح می‌باشد، در شبه جزیره «یوکاتان» واقع شده‌است. از آنجا که ارتفاع این کشور از ۵۰۰ متر بیشتر است. از این‌رو دما نسبت به عرض جغرافیایی و ارتفاع زمین، متغیر است. شمال این کشور خشک و غیرقابل کشت بوده، در حالی که جنوب، مرطوب و گرم است.
مهم‌ترین ارتفاعات آن عبارتند از کوه‌های مادره غربی، مادره شرقی، مادره جنوبی و همچنین فلات مکزیک. جلگه‌های آن عمدتاً در کناره‌ها واقع شده‌اند. بیابان‌ها نیز قسمت‌هایی از مکزیک را شامل می‌شوند.
از مهم‌ترین رودهای آن می‌توان از: ریوگرانده، لرما، اوسوماسینتا، گریخالوا، پانوکو، بالساس و سانتیاگو نام برد.
آب و هوای آن در نواحی مرتفع معتدل کوهستانی و در سایر نواحی گرم و مرطوب یا خشک است. بلندترین نقطه آن قله سیتلال تپتل (اوریسابا) با ۷۰۰، ۵ متر ارتفاع می‌باشد. رود ریوگرانده (۰۳۴، ۳ کیلومتر) نیز طولانی‌ترین رود آن است.

اقتصاد

واحد پول آن پزوی مکزیک (Mex. $) معادل ۱۰۰ سنتاوو است. هر پزوی مکزیک معادل ۰٫۰۵ دلار آمریکاست و هر دلار آمریکا معادل ۲۰ پزو می‌باشد.
مکزیک ۱۱ اُمین اقتصاد بزرگ دنیاست. استخراج ذخایر بزرگ گاز طبیعی و نفت توسعه خارق‌العاده اقتصادی کشور را در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ میسر ساخت. هم‌اکنون نیز مکزیک بخش بزرگی از ثروت فزاینده‌اش را مدیون منابع نفتی‌اش است. اساسِ در حال رشد اقتصادی شامل صنایع مهم پتروشیمی، نساجی، وسایل نقلیه موتوری و فراورده‌های غذایی است. در اوایل دهه ۱۹۹۰ شرکت‌های عمده آمریکایی به دلیل ترکیبی از سیاست دولت آمریکا و توافقهای تجاری مربوط به قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی و هزینه پایین نیروی کار به تأسیس کارخانه در مکزیک تشویق شدند. نتیجه این حرکت، رشد خارق‌العاده اقتصاد مکزیک بود، که اکنون یازدهمین اقتصاد بزرگ جهان است. با این حال مشکلات اقتصادی باقی است. تولید ناخالص داخلی این کشور در سال ۲۰۰۸، ۱٫۵۶۳ تریلیارد دلار بوده و رشدی ۴٫۸٪ را در سال ۲۰۰۹ تجربه کرده‌است. ۴۵ میلیون و ۳۸۰ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند و نرخ بیکاری در آن ۳٫۷ درصد است (۲۰۰۷). حدود ۱۴ درصد از مردم این کشور به غذای مناسب دسترسی ندارند و نرخ تورم در آن ۲٫۸۸ درصد است (۲۰۰۹). محصولات صادراتی این کشور شامل محصولات کارخانه‌ای، نفت و محصولات نفتی، نقره، میوه، سبزیجات، قهوه و پنبه‌ است که به کشورهای آمریکا (۸۴/۷ درصد)، کانادا (۱/۲ درصد) و اسپانیا (۳/۱ درصد) صادر می‌شود.
مکزیک همچنین جزو ۱۰ کشور برتر در تولید غلات در جهان است. مکزیک در سال ۲۰۲۰ با تولید بیش از ۲ میلیون و ۳۹۳ هزار تن آووکادو بزرگ‌ترین تولیدکننده این محصول در جهان بوده‌ است.

مردم

بر اساس آخرین برآورد سال ۲۰۲۰ جمعیت مکزیک ۱۲۸ میلیون نفر است و پرجمعیت‌ترین کشور اسپانیایی زبان در جهان است. رشد سالانه جمعیت مکزیک از ۳٫۵٪ در ۱۹۶۵ به ۱٪ در سال ۲۰۲۰ کاهش یافته‌است.
امید به زندگی برای مردان ۷۲٫۶ سال و برای زنان ۷۸٫۲ می‌باشد. ۸۳٪ مردم ساکن مناطق شهری هستند.
پنج شهر بزرگ مکزیک عبارتند از: مکزیکو سیتی (۱۲٬۲۹۴٬۰۰۰ نفر)، گوادالاخارا (۱٬۴۹۶٬۰۰۰)، خوارز (۱٬۳۲۱٬۰۰۰)، پوبلا (۱٬۴۳۴٬۰۰۰) و ایزتاپالاپا (۱٬۸۱۶٬۰۰۰) است.

فرهنگ

فرهنگ مکزیک بازتابی از تاریخ این کشور و ترکیبی از فرهنگ‌های تمدن‌های پیش از ورود اسپانیایی‌ها و فرهنگ اسپانیا است. زمانی که مکزیک به یک کشور مستقل تبدیل شد به دنبال یک هویت ملی بود که تنها عنصر مشترک میان ساکنان تازه آن کاتولیک بودنشان بود. در آخرین ربع سده نوزدهم و دهه نخست سده بیستم یعنی در دوران پورفیریو دیاس با پیشرفت اقتصادی و آشتی همراه بود.
رقص ماریاچی: رقصی سنتی است و در آن زنان جامه‌های رنگارنگ خود را همراه با ضرب‌آهنگ‌های شاد ماریاچی در هوا به جلو عقب می‌چرخانند. در این رقص دو نفره مردها دست خود را پشت کمر خود حلقه می‌کنند و زنان در برابرشان دامن افشانی می‌کنند.
روز مردگان یا دیا دلوس مورتوس: در این روز در واقع باور و سنتی است که مکزیکی‌ها آن را از اجداد سرخ‌پوست خود به یادگار نگه داشته‌اند. بعد از ورود اسپانیایی در قرن شانزدهم به مکزیک، این سنت با باورهای مسیحی آمیخته شد و اکنون در روزهای اول و دوم نوامبر و هم‌زمان با روز گرامیداشت قدیسان کاتولیک برگزار می‌شود. در روز درگذشتگان، مکزیکی‌ها بر مزار ازدست‌رفتگان خود گرد می‌آیند و برایشان شمع روشن کرده و گل نثارشان می‌کنند.
جشن گوئلا گوئتسا: گوئلا گوئتسا که در آن گروه نمایندگان فرهنگی و هنری شهر جوچیتان مکزیک وارد محل برگزاری جشن گوئلا کوئتسا در شهر سان آنتونیو واقع در ایالت اُآخاکا می‌شوند. در این جشن نمایندگان شهرها و ایالت‌های مختلف مکزیک گردهم می‌آیند و رقص‌های محلی و سنتی خود را به نمایش می‌گذارند.
جشن کوئین سیانه: این جشنی است که مردم مکزیک به مناسبت رسیدن دخترانشان به سن پانزده سالگی برگزار می‌کنند. در این جشن پدر و مادر دختر همه دوستان و آشنایانشان را برای شرکت در مراسم دعا در کلیسا و سپس جشنی شاد دعوت می‌کنند. بعد از بازگشت از کلیسا، از همه مهمان‌ها با ساز و آواز و غذاهای خوشمزه محلی پذیرایی می‌شود.
غذا
غذاهای مکزیکی با طعم دهنده‌های قوی و متنوع، انواع ادویه و ترشی و تزیینات رنگی آن در جهان شناخته می‌شوند. بسیاری از غذاهای مکزیک امروزی غذاهای سنتی ازتک‌ها و مایا است که در آن ذائقه اسپانیایی‌ها نیز بکار رفته‌ است. غذاهای مکزیک به دلیل آب و هوای محلی و موقعیت جغرافیایی و تفاوت‌های قومی در میان ساکنان بومی آن در نقاط مختلف متفاوت است. تاکو یکی از غداهای سنتی این کشور است.

قهوه

مکزیک، علیرغم نزدیکی اش به ایالات متحده، کشوری است که درک درستی از آن وجود ندارد. فیلم‌ها معمولا یک زمین بایر بیابانی را به تصویر می‌کشند، اما این کشور در واقع دارای تنوع زمین‌شناسی و آب‌وهوایی غنی است – و برخی از آن‌ها برای کشت قهوه عالی هستند. بیایید دنیای دانه های قهوه مکزیکی را کشف کنیم. مانند خود کشور، قهوه از اینجا بسیار جذاب تر و پیچیده تر از آن چیزی است که بسیاری تصور می کنند.

تاریخچه قهوه مکزیکی

مانند بسیاری از کشورهای همسایه خود، مکزیک تا اواخر دهه 1700، زمانی که استعمارگران اسپانیایی گیاهان را از کوبا و جمهوری دومینیکن آوردند، گیاهان قهوه دریافت نکرد. با این حال، در طول این مدت، مکزیک مقادیر زیادی مواد معدنی مانند طلا و نقره صادر می‌کرد، بنابراین کشاورزی به طور کلی در جایگاه دوم قرار گرفت.
تا دهه 1860 بود که قهوه به عنوان یک صادرات ارزشمند واقعاً مطرح شد. به دلیل اختلاف مرزی با گواتمالا، دولت مکزیک مجبور به ثبت زمین شد. این امر باعث شد که بسیاری از زمین‌های ثبت‌ نشده از قبل به حراج گذاشته شوند و به اروپایی‌های ثروتمند یک مسیر قانونی برای سرمایه‌گذاری در مکزیک داده شود.
بسیاری از این اروپایی‌ها، به‌ویژه ایتالیایی‌ها و آلمانی‌ها، مزارع بزرگ قهوه را در مناطق دورافتاده جنوبی مکزیک راه‌اندازی کردند و آن‌ها را پر از کارگران محلی کردند که قبلاً معتقد بودند مالک زمین هستند. خوشبختانه، قوانین کار در سال 1914، این کارگران را که اساساً به خدمتگزاران قراردادی تبدیل شده بودند، آزاد کرد.
این افراد محلی تازه آزاد شده و ماهر شروع به ورود به صنعت رو به رشد قهوه برای خود کردند، به ویژه پس از انقلاب مکزیک در اوایل دهه 1900 که دولت مشوق هایی را برای مزارع جدید ایجاد کرد.
بین سال‌های 1973 و 1990، تولید قهوه شاهد افزایش عمده دیگری بود – رشدی بالغ بر 900 درصد در برخی مناطق. جوامع کشاورز از این فرصت استفاده کردند و زمین را از اروپایی ها بازخرید کردند، اما دوران خوب به زودی به پایان می رسید.
قیمت قهوه در دهه 90 سقوط کرد و مزارع قهوه را در سراسر قاره آمریکا ویران کرد و به سازمان ملی تجارت قهوه مکزیک پایان داد. تعاونی هایی برای جمع آوری منابع تشکیل شدند، نوآوری به عنوان راهی برای متمایز کردن قهوه مکزیکی پذیرفته شد، و مدتی بعد مکزیک اولین تولید کننده قهوه ارگانیک معتبر در جهان بود.
این روزها مکزیک دهمین تولیدکننده بزرگ قهوه در جهان است. همچنین منبع شماره یک قهوه ارگانیک و تجارت منصفانه معتبر است. اگرچه مشکلاتی در مورد بیماری‌های گیاه قهوه وجود دارد، مکزیک، در اکثر موارد، به نمونه‌ای تبدیل شده است که چگونه نوآوری و کشاورزی ماهرانه می‌تواند یک صنعت در حال مبارزه را احیا کند، اگرچه این صنعت هنوز به قدرت پیش از انحلال خود بهبود نیافته است.

حقایق رشد قهوه مکزیکی

اکثر قهوه مکزیک در امتداد مرز جنوبی کشت می شود، جایی که رشته کوه ها و جنگل ها به گیاهان قهوه مواد مغذی و ارتفاع مورد نیاز برای تولید دانه های ستاره ای را می دهند. در میان این مناطق، بخش‌های چیاپاس، اواکساکا، پلوما، و وراکروز هستند که برخی از شناخته‌شده‌ترین منشاءها در جامعه قهوه تخصصی هستند.
اما، با وجود نزدیکی مکزیک به ایالات متحده، بخش بزرگی از با ارزش ترین قهوه آن در واقع به اروپا و به ویژه آلمان صادر می شود. ما هنوز مقداری لوبیای مکزیکی عالی دریافت می کنیم، اما بسیاری از مزارع با بهترین عملکرد برای چندین دهه با خریداران اروپایی توافقنامه صادراتی داشته اند.
اکثر مزارع کوچکتر توسط گروه های بومی اداره می شوند. فلسفه کشاورزی آنها برای قرن‌ها در واقع به خوبی با کشاورزی ارگانیک مطابقت دارد، و گاهی اوقات اساساً هیچ تفاوتی در تکنیک‌های کشاورزی وجود ندارد. این همان چیزی است که مکزیک را به نیروگاه ارگانیک معتبر امروزی تبدیل کرد.

قهوه مکزیکی چه طعمی دارد؟

قهوه‌های مکزیکی با درجه تخصصی بهتر، خشک با بادی سبک، شیرینی ملایم و میوه‌ای، و طعم ترشی در پس مزه آن است. همانطور که به سمت کوه های چیاپاس بالاتر می روید، قهوه ها شروع به رقابت با پیچیدگی و شیرینی بهترین قهوه های گواتمالا می کنند.
این ویژگی‌ها بر اساس منطقه و گونه‌هایی که در منطقه رشد می‌کنند متفاوت است، با این حال، وقتی به قهوه مکزیکی فکر می‌کنید، احتمالاً بدنی متوسط، شیرینی ملایم و طعم‌های خاکی و ادویه‌ای به ذهنتان می‌رسد.
این یک طیف طعم رایج برای قهوه های تخصصی (اسپشیالیتی) سطح پایین تر است و یک پروفایل طعم عالی برای تهیه قهوه ‌ های ترکیبی است. بسیاری از ترکیب‌های تخصصی دارای یک طعم مکزیکی با نت کم و یک طعم اتیوپیایی با رست روشن هستند.
چه قهوه مکزیکی را به عنوان یک قهوه ترکیبی و چه به عنوان یک محصول تک خاستگاه ببینید، می توانید مطمئن باشید که بسیار خوشمزه خواهد بود.

مناطق در حال رشد

قهوه مکزیکی بر اساس ارتفاع طبقه‌بندی می‌شود و بیشتر قهوه این کشور برای مخلوط کردن و/یا قهوه‌های برشته شده تیره استفاده می‌شود. بیشتر قهوه این کشور در حال حاضر از منطقه جنوبی کشور می آید که در آن قاره باریکتر شده و به سمت شرق خم می شود.
قهوه چیاپاس(Chiapas): قهوه چیاپاس در ایالت جنوبی چیاپاس رشد می کند و به دلیل طعم سبک، لطیف و اسیدیته غنی و تند با بدنه ای سبک تا متوسط، متمایز است. آب و هوای گرمسیری شرایط رشد بسیار خوبی دارد و محتوای نسبتاً ثابتی تولید می‌کند.
قهوه چیاپاس که در گوشه جنوب شرقی ایالت در منطقه کوهستانی نزدیک مرز گواتمالا رشد می کند، به شکل ویژه‌ای قابل توجه است و اغلب با نام بازاری تاپاچولا، نام شهر مجاور، برچسب گذاری می شود. آتشفشان‌های اطراف خاک حاصلخیز را فراهم کرده‌اند که تحویل مواد مغذی به قهوه‌ها را بهبود می‌بخشد و به توسعه طعم آنها کمک می‌کند. گفته می شود که یک قهوه خوب چیاپاس با پیچیدگی و قدرت قهوه های مرغوب گواتمالا رقابت می کند.
قهوه وراکروز (Veracruz): در سمت خلیج رشته کوه مرکزی مکزیک، ایالت وراکروز قرار دارد که در آن بیشتر قهوه در مناطق پست کشت می شود و قابل توجه نیست.
با این حال، منطقه کوهستانی مجاور، آلترا کوته‌پک (Altura Coatepec) مرغوب را تولید می کند که به نام شهر کوته‌پک نامگذاری شده است و به دلیل طعم آجیلی، بادی سبک و درخشندگی با رنگ های شکلاتی متمایز است.
قهوه اوهاکا (Oaxaca): قهوه ای از دامنه های جنوبی کوه های مرکزی در ایالت جنوبی اواکساکا به نام قهوه Oaxaca Pluma و به دلیل بادی سبک و اسیدیته سبک آن شناخته شده است.
قهوه پوئبلا (Puebla): پوئبلا یکی از ایالت های بزرگ مکزیک است که درست در شرق مکزیکو سیتی واقع شده است.