دانستنیهایی درباره قهوه جامائیکا و کشور آن
جامائیکا کشور جزیرهای در دریای کارائیب و پایتخت آن کینگستون است. جامائیکا در جنوب کوبا و در غرب جزیره هیسپانیولا قرار دارد. این کشور ۱۰٬۹۹۰ کیلومتر مربع وسعت دارد و جمعیت آن ۲ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر است. جامائیکا پس از ایالات متحده و کانادا سومین کشور پرجمعیت انگلیسیزبان قاره آمریکا است. پول رایج جامائیکا دلار جامائیکا و سمت رانندگی در این کشور از سمت چپ است.
این مستعمره سابق بریتانیا، در سده هفدهم پناهگاه امنی برای دزدان دریایی بود و بعداً با اقتصاد وابسته به بردهداری به تولیدکننده عمده شکر تبدیل شد. این جزیره که جامائیکاییها آن را «The Rock» (صخره) نیز مینامند، زادگاه دین راستافاری و موسیقی رگی است.
جامائیکا در سال ۱۹۶۲ استقلال خود را از بریتانیا دریافت کرد. جامائیکا در قلمرو همسود قرار دارد و چارلز سوم را رئیس کشور خود میشناسد. حکومت این کشور نظام پارلمانی با دو مجلس است. جامائیکا همچنین از تاریخ ۱۸ سپتامبر ۱۹۶۲ در سازمان ملل متحد نیز عضو است.
بیشتر مردم این کشور سیاهپوست هستند. ساکنان اولیه جامائیکا، سرخپوستان آراواک بودند که مهمترین آنها قوم تاینو نام داشتند. در سال ۱۴۹۴، کریستوف کلمب دریانورد اسپانیایی جامائیکا را کشف نمود و نام آن را سانتیاگو گذاشت. از اوایل قرن ۱۶ سیل مهاجرت اسپانیایی ها به جامائیکا آغاز شد. جامائیکا تا سال ۱۶۵۵ تحت تسلط اسپانیا بود، از آن پس به دست بریتانیا افتاد و تا سال ۱۹۶۲ مستعمره بریتانیا بود.
تاریخ
این جزیره در حدود سال ۶۵۰ میلادی توسط تاینوها و آراواکها که از آمریکای جنوبی آمده و در این جزیره سکنی گزیدند خایماکا (Xaymaca) نامیده شد، به معنی «سرزمین بهار» یا «سرزمین چوب و آب». جامائیکا دگرگونشده همان نام است. حرف «خ» را در زبان اسپانیایی با حرف «J» نشان میدهند و همین حرف در زبان انگلیسی «ج» تلفظ میشود. در حدود سال ۱۴۰۰، کاریبها، یک قبیله آدمخوار از آمریکای جنوبی، به جزیره آمدند و زندگی صلحآمیز آراواکها را مختل کردند.
دوره اسپانیاییها
در سال ۱۴۹۴ این جزیره توسط کریستف کلمب در طول سفر دوم خود کشف شد که جزیره را در مالکیت خصوصی خود قرار داد. در سال ۱۵۰۹، اولین مهاجران اسپانیایی که جزیره را سانتیاگو نامیدند وارد شدند و از سال ۱۵۱۷ بردگان آفریقایی را به آنجا آوردند. آراواکها با ترکیبی از بیماریهای عفونی، بردهداری و جنگ از بین رفتند. فقط گروه کوچکی در کوهها زنده ماندند. در دوره اسپانیاییها، بیش از دو هزار نفر در این جزیره زندگی میکردند که نیمی از آنها اسپانیایی بودند. این افراد عمدتاً به کشاورزی و دامداری برای صادرات به اسپانیا و مستعمره اسپانیایی کوبا مشغول بودند. اسپانیاییها دو شهر در جامائیکا بنا کردند، سویلا لا نوئوا و بعداً اسپنیش تاون که در دورهای پایتخت جامائیکا شد.
دوره بریتانیاییها
جامائیکا اولین مستعمره بریتانیا با حاکمیت دولت بریتانیا شد. پیش از آن زمان، مستعمرات انگلیسی در دریای کارائیب و در آمریکای شمالی در دست شرکتهای خصوصی بود. اولیور کرامول برای برپایی یک مستعمره بریتانیایی در منطقه ناوگان خود را فرستاد. در ابتدا، انتخاب او جزیره هیسپانیولا بود، اما وقتی افراد او با دفاع نیرومند آن جزیره روبهرو شدند، تصمیم گرفتند منطقه دیگری را از اسپانیاییها فتح کنند. این انتخاب بر جزیره همسایه، یعنی جامائیکا افتاد که قابلیت دفاعی ضعیفی داشت. جامائیکا در سال ۱۶۵۵ توسط بریتانیاییها تصرف شد. بسیاری از اسپانیاییهایی که در آنجا زندگی میکردند به کوبا گریختند. آنها بردگان را با خود نبردند با این فکر که شاید بعدها در تسخیر احتمالی دوباره جزیره به اسپانیا کمک کنند. این بردگان به کوهها نقل مکان کردند و زندگی جدیدی در آنجا آغاز کردند و به مارونها معروف شدند. مارونها برای مدت طولانی به حملات چریکی علیه انگلیسیها ادامه دادند. در سال ۱۶۵۸ اسپانیاییها برای بازپسگیری جزیره تلاش ناموفقی کردند. جامائیکا در سال ۱۶۷۰ بهطور رسمی به انگلستان تحویل داده شد. جامائیکا سپس پایه و اساس امپراتوری استعماری بریتانیا شد.
جغرافیا
جامائیکا سومین جزیره بزرگ در دریای کارائیب است. بین عرض جغرافیایی 17 تا 19 درجه شمالی و طول جغرافیایی 76 درجه و 79 درجه غربی قرار دارد. کوهها بر فضای داخلی غالب هستند: کوههای دون فیگررو، سانتا کروز و اول ماه مه در غرب، کوههای بندرگاه خشک در مرکز، و کوههای جان کرو و کوههای آبی در شرق، که دومی شامل قله کوه آبی، بلندترین کوه جامائیکا است. در 2256 متر. آنها توسط یک دشت ساحلی باریک احاطه شده اند. جامائیکا دو شهر دارد، اولی کینگستون، پایتخت و مرکز تجاری، واقع در ساحل جنوبی و دومی مونتگو بی، یکی از شناخته شده ترین شهرهای کارائیب برای گردشگری است که در ساحل شمالی واقع شده است. بندر کینگستون هفتمین بندر بزرگ طبیعی در جهان است، که باعث شد این شهر به عنوان پایتخت در سال 1872 تعیین شود. دیگر شهرهای قابل توجه عبارتند از پورتمور، اسپنیش تاون، ساوانا لا مار، ماندویل و شهرهای تفریحی اوچو ریوس، پورت آنتونیو و نگریل.
جاذبههای گردشگری شامل آبشار رودخانه دان در سنت آن، آبشار YS در سنت الیزابت، تالاب آبی در پورتلند، دهانه آتشفشان خاموش، و پورت رویال، محل زلزله بزرگ در سال 1692 است.
از میان انواع اکوسیستم های خشکی، آبی و دریایی می توان به جنگل های آهکی خشک و مرطوب، جنگل های بارانی، جنگل های ساحلی، تالاب ها، غارها، رودخانه ها، بسترهای علف دریایی و صخره های مرجانی اشاره کرد. مقامات به اهمیت و پتانسیل فوق العاده محیط زیست پی برده اند و برخی از مناطق “بارورتر” را به عنوان “حفاظت شده” تعیین کرده اند. از جمله مناطق حفاظت شده جزیره می توان به منطقه کابین خلبان، تپه های هلشایر و ذخایر جنگلی لیچفیلد اشاره کرد. در سال 1992، اولین پارک دریایی جامائیکا، با مساحتی نزدیک به 15 کیلومتر مربع (5.8 مایل مربع)، در خلیج مونتگو تأسیس شد. منطقه حفاظت شده پورتلند بایت در سال 1999 تعیین شد. سال بعد پارک ملی کوههای بلو و جان کرو ایجاد شد که تقریباً 300 مایل مربع (780 کیلومتر مربع) از یک منطقه بیابانی را پوشش میدهد که از هزاران گونه درخت و سرخس و حیوانات کمیاب پشتیبانی میکند.
گیاهان و جانوران
آب و هوای جامائیکا گرمسیری است و از اکوسیستمهای متنوع با انبوهی از گیاهان و جانوران پشتیبانی میکند. پوشش گیاهی آن در طول قرنها بهطور قابل توجهی تغییر کردهاست. هنگامی که اسپانیاییها در سال ۱۴۹۴ وارد شدند، به جز پاکسازیهای کوچک کشاورزی، این کشور کاملاً جنگلی بود. ساکنان اروپایی درختان بزرگ الوار را برای ساخت و ساز و تجهیزات کشتی قطع کردند و دشتها، ساواناها و دامنههای کوه را برای کشاورزی شدید پاکسازی کردند. بسیاری از گیاهان جدید از جمله نیشکر، موز و مرکبات معرفی شدند.
جامائیکا محل زندگی حدود ۳۰۰۰ گونه از گیاهان گلدار (که بیش از ۱۰۰۰ مورد از آنها بومزاد و ۲۰۰ مورد ارکیده هستند)، هزاران گونه از گیاهان غیر گلدار و حدود ۲۰ باغ گیاهشناسی است که برخی از آنها چند صد سال قدمت دارند. مناطقی با بارندگی شدید همچنین دارای رویشگاههایی از بامبو، سرخس، آبنوس، ماهون و چوب گل رز میباشند. کاکتوس و گیاهان مشابه مناطق خشک در امتداد منطقه ساحلی جنوب و جنوب غربی یافت میشوند. بخشهایی از غرب و جنوب غربی از مراتع بزرگ با غرفههای پراکندهای از درختان تشکیل شدهاست. جامائیکا زیستگاه سه بومناحیه خشکی میباشد: جنگلهای مرطوب جامائیکا، جنگلهای خشک جامائیکا و حراهای آنتیل بزرگ. این کشور در سال ۲۰۱۹ نمایه یکپارچگی چشمانداز جنگلی با میانگین امتیاز ۵٫۰۱/۱۰ داشت که از میان ۱۷۲ کشور جهان در رتبه ۱۱۰ قرار میگیرد.
جانوران جامائیکا که از همان نوع کارائیبی هستند، شامل با گونههای بومی متعدد میشوند. مانند دیگر جزایر اقیانوسی، پستانداران خشکی بیشتر شامل چندین گونه از خفاشها میشوند که حداقل سه گونه بومی آن فقط در منطقه سرزمین کاکپیت یافت میشود، گونه ای که در معرض خطر است. دیگر گونههای خفاش شامل انجیرخوار و خفاشهای دمپشمی هستند. تنها پستاندار غیر خفاش بومی که در جامائیکا وجود دارد هوتیای جامائیکایی است که در محل به عنوان خرگوش شناخته میشود. پستانداران معرفی شدهای مانند گراز و خدنگ کوچک آسیایی هم فراوان هستند. جامائیکا همچنین خانه حدود ۵۰ گونه از خزندگان است، که بزرگترین آنها تمساح آمریکایی است؛ با این حال، این گونه تنها در رودخانه سیاه و چند منطقه معدود دیگر وجود دارد.
جامائیکا زیستگاه حدود ۲۸۹ گونه پرنده است که ۲۷ گونه از آنها بومی هستند، از جمله آمازون چابک و سیاهمرغ جامائیکا که هر دو فقط در س رزمین کاکپیت یافت میشوند. این کشور همچنین مأمن ۴ گونه مرغهای مگس است (سه گونه از آنها در هیچ جای دیگری در جهان یافت نمیشوند): نواردم شکمسیاه، سینهزغالی جامائیکایی، مگسمرغ شاهپسند و نواردم نوکسرخ. نواردم نوکسرخ که به نام محلی «پرنده دکتر» شناخته میشود، نماد ملی جامائیکا است.
گونههای قابل توجه دیگر شامل تودی جامائیکا و فلامینگوی بزرگ هستند.
یک گونه لاکپشت آب شیرین بومی جامائیکا است، لاکپشت لغزنده جامائیکایی. این لاکپشت فقط در جامائیکا و در چند جزیره در باهاما یافت میشود. علاوه بر این، انواع قورباغه در این جزیره رایج هستند، به خصوص قورباغه درختی.
آبهای جامائیکا دارای منابع قابل توجهی از ماهیان آب شیرین و شور هستند.
سیاست
در سال ۱۶۹۲ زلزله مهیبی جامائیکا را لرزاند، پس از آن ابتلا به بیماریهای مسری بسیاری از ساکنان بومی جزیره را کشت. پس از آن بردگان آفریقاییتبار برای کار در مزارع نیشکر به جامائیکا آورده شدند. در طول قرن ۱۷ و ۱۸ میلادی مارون ها که بردگان آزاد شده مسلحی بودند که در سطح جزیره پرسه میزدند و برای ساکنین تولید زحمت مینمودند به مشکلی برای بریتانیا تبدیل شده بودند. تصویب قانون لغو تجارت برده در سال ۱۸۰۷ و قانون آزادی بردگان در سال ۱۸۳۳ میلادی باعث افت قیمت شکر در جامائیکا شد که در سال ۱۸۶۵ شورشهایی نیز رخ داد. پس از اینکه جامائیکا به صورت مستعمره پادشاهی یا بریتانیا درآمد اوضاع اقتصادی نسبتاً بهتر شد. تولید موز در جامائیکا باعث کاهش وابستگی به نیشکر شد. در ۵ می ۱۹۵۳ جامائیکا به خودگردانی داخلی دست یافت و در سال ۱۹۵۸ به عضویت فدراسیون هند غربی درآمد. در سال ۱۹۶۱ رهبر حزب کارگر ناسیونالیست جامائیکا، آلکساندر بوستامنته تقاضای جدایی از فدراسیون هند غربی و رسیدن به استقلال کامل را کرد. پس از آن در جامائیکا رفراندومی برگزار شد و همهٔ ساکنان جزیره به استقلال رأی دادند، در ۶ اوت ۱۹۶۲، جامائیکا از بریتانیا اعلام استقلال کرد. اولین نخستوزیر جامائیکا، مایکل مانلی از حزب سوسیالست خلق نام داشت که در سال ۱۹۷۲ قدرت را در دست گرفت. در سال ۱۹۸۹ مانلی مجدداً به سمت نخستوزیری انتخاب شد، ولی در سال ۱۹۹۲ از سمتش استعفا داد و پی.جی. پترسون جایگزین او شد. در ماه مه۱۹۹۷ دولت جامائیکا با طرح موافقت کرد، به موجب این طرح کشتیها و ادوات دریایی آمریکایی اجازه دارند به منظور مقابله با قاچاقچیان مواد مخدر و کشتیهای آنها آزادانه در آبهای جامائیکا تردد کنند. در اکتبر ۲۰۰۲ پترسون به مدت ۴ سال دیگر در سمت خود ابقا شد. در سپتامبر ۲۰۰۴ طوفان ایوان، بدترین طوفان در تاریخ جامائیکا موجب کشته شدن دهها نفر، آواره شدن هزاران تن و به بار آوردن خسارات سنگین به خصوص به صنعت توریسم جامائیکا شد. در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۷ نیز بروس گلدینگ از حزب کارگر جامائیکا نخستوزیر این کشور شد، همچنین در ۱۵ فوریه ۲۰۰۶ کنت هال به عنوان فرماندار جامائیکا انتخاب شد. و در سال ۲۰۰۹ پاتریک آلن جایگزین وی شد همچنین در سه دوره انتخابات بعدی در سالهای ۲۰۱۱، ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ اندرو هولنس از حزب کارگر جامائیکا نخستوزیر این کشور شد.
اقتصاد
واحد پول جامائیکا، دلار با واحد جزء (سنت) نام دارد. از جمله اقلام صادراتی جامائیکا میتوان به، آلومینیوم، بوکسیت، شکر، موز، قهوه و پوشاک اشاره کرد. جامائیکا از اعضای کشورهای مشترکالمنافع میباشد.
مردم
نژاد ۹۱٪ جامائیکاییها، سیاهپوست ۶٪ دورگه و ۳٪ نیز سفید هستند، همچنین دین ۶۲٪ مردم جامائیکا، پروتستان و ۲٪ نیز کاتولیک میباشند. انگلیسی زبان رسمی مردم جامائیکا است.
• نسل مردم سیاهپوست این منطقه در واقع بردگانی بودند که در دوران استعمار توسط بریتانیا از آفریقا به این جزیره آورده شده بودند.
• باب مارلی خواننده مشهور و یکی از برجستهترین شخصیتهای قرن بیستم زاده این کشور است.
• یوسین بولت دونده افسانه ای اهل این کشور است.
قهوه
تولید قهوه در جامائیکا پس از سال 1728 آغاز شد، زمانی که فرماندار سر نیکلاس لاوز محصول را در نزدیکی کسلتون (Castleton)، در شمال کینگستون معرفی کرد. قهوه کوه آبی جامائیکا نوع ویژه ای از قهوه است که در منطقه کوه های آبی کشت می شود که دارای مساعدترین آب و هوا و ویژگی های توپوگرافی است. این گونه به عطر و طعم شیرینش معروف است. بیشتر تولید قهوه جامائیکا برای صادرات تولید می شود.
مزرعه
بیشتر قهوهای که در این جزیره کشت میشود، مشتق شده از گونه عربیکای معروف به تاپیکا است که 70 درصد محصول را تشکیل میدهد، در حالی که سایر گونههای کشتشده، گونههای ترکیبی گیشا (geisha) و کاتورا (caturra)، و غیره هستند. قهوه ای که در منطقه کوههای آبی کشت می شود، معروف به قهوه کوه آبی جامائیکا، گفته می شود که کیفیت بسیار بالایی دارد و بیشتر صادر می شود. قهوه در ارتفاع 5259 -1603 متری (49-۱۵ فوت) با میزان بارندگی متفاوت از 125 سانتی متر (49 اینچ) تا بیش از 700 سانتی متر (280 اینچ) رشد می کند. روش های کشاورزی به طور خاص به سمت نرخ بالای تولید با اسیدیته بهینه گرایش دارند.
تولید
طبق آمار فائو برای سال 2013، تولید قهوه جامائیکا 6984 تن بود که حدود 0.1 درصد از تولید جهانی را نشان می دهد. این قهوه در زمینی به مساحت 8000 هکتار با میزان عملکرد 8730 هکتار در هکتار کشت شد. برای بازه زمانی 1981 تا 2013، کمترین میزان تولید 958 تن در سال 1979 و بیشترین میزان تولید 15117 تن در سال 2007 بوده است.
قهوه یک کالای صادراتی است. از آنجایی که کار فشرده است، از طریق مراحل تولید، فرآوری و فروش، تا حد زیادی برای مردم روستایی و شهری کشور ایجاد اشتغال می کند. نیاز برای صادرات از تولید فراتر رفته است. بیش از 80 درصد از تولید قهوه جامائیکا آبی کوهستان به ژاپن صادر می شود. در سال 2005، به دلیل تخریب محصولات حاصل از طوفان ایوان در اواخر سال 2004، این صادرات با کسری مواجه شد.
قهوه کوه آبی
قهوه Blue Mountain به دلیل طعم ملایم و عدم تلخی آن بسیار مورد توجه قرار می گیرد. در طول چند دهه گذشته، این قهوه شهرتی پیدا کرده است که آن را به یکی از گران ترین و پرطرفدارترین قهوه های جهان تبدیل کرده است. بیش از 80 درصد از کل قهوه جامائیکا آبی کوهستان به ژاپن صادر می شود. دانه ها علاوه بر استفاده برای قهوه دم کرده، پایه طعم دهنده لیکور قهوه تیا ماریا هستند.
محل رشد این نوع قهوه بین کینگستون در جنوب و پورت آنتونیو در شمال واقع شده است. کوه های آبی برخی از مرتفع ترین کوه های کارائیب هستند که ارتفاع آنها تا 2256 متر (7402 فوت) می رسد. آب و هوای منطقه خنک و مه آلود با بارندگی زیاد و خاک غنی با زهکشی عالی است، شرایطی که برای کشت قهوه ایده آل است.
طبقه بندی قهوه کوه آبی
به طور کلی سه نوع درجه از کوه آبی جامائیکا وجود دارد که بر اساس اندازه و نقص رتبه بندی می شوند. دانههای درجه یک بزرگترین و مطلوب ترین با کمترین عیب هستند و پس از آن لوبیاهای درجه دو و سه قرار دارند. علاوه بر این، لوبیاهای پیتبری وجود دارند که لوبیاهای کوچکتری هستند که برخلاف لوبیاهای مسطح معمولی شکلی شبیه به توپ راگبی دارند.
مانند بسیاری از انواع دیگر قهوه، درجه بندی بر اساس فاکتورهایی مانند اندازه، ظاهر و عیوب مجاز صورت گرفته شده است.
روز قهوه کوه آبی جامائیکا
در دسامبر 2018، دولت ژاپن پیشنهادی از سوی انجمن واردکنندگان ژاپنی قهوه جامائیکا (AJIJC) برای به رسمیت شناختن 9 ژانویه 2019، به عنوان اولین روز قهوه کوه آبی جامائیکا پذیرفت. این روز به رسمیت شناختن 9 ژانویه 1967 است که 60 درصد از برداشت آن سال از بندر کینگستون، جامائیکا به ژاپن حمل شد. این محموله بسیار بزرگ قهوه آغاز رابطه جدیدی بین جامائیکا و ژاپن پس از جنگ جهانی دوم بود. تا به امروز، ژاپن همچنان بزرگترین مصرف کننده قهوه کوه آبی جامائیکا است.
بزرگداشت روز قهوه کوه آبی جامائیکا شامل فعالیت های تبلیغاتی است و به صورت محلی در جامائیکا و ژاپن و همچنین در شهرهای بزرگ در سراسر جهان مانند نیویورک و لندن و چندین سفارت جامائیکا جشن گرفته میشود.
جشنواره قهوه کوه آبی جامائیکا
افتتاحیه جشنواره قهوه کوه آبی جامائیکا طی سه روز در 23، 24 و 25 مارس 2018 در نیوکاسل در سنت اندرو جامائیکا برگزار شد. سال بعد، در 1، 2، 3 مارس 2019 در همان منطقه رخ داد. به دلیل همهگیری کووید-19، این رویداد در سال 2020 لغو شد. سازمان دهندگان در سال 2021 به یک رویداد مجازی روی آوردند که در سطح بین المللی به عنوان یک رویداد زنده در رسانه های اجتماعی ارائه شد. جشنواره بزرگ گسترده در سال 2022 در 4 مارس به صورت حضوری برگزار شد و یک ماه کامل تا 2 آوریل ادامه داشت.
در این جشنواره محصولات قهوه کوه آبی جامائیکا، فروشندگان تبلیغاتی، و اجراکنندگان، تورها، مسابقات باریستا، و نمایش غذا برای شرکت کنندگان محلی و بین المللی از تولیدکنندگان، پردازنده ها، مصرف کنندگان و فروشندگان به نمایش گذاشته شد.
این جشنواره فرصتی برای معرفی محصولات به گردشگران، آموزش تولیدکنندگان و ایجاد فرصتهایی برای شکلگیری همسانی برای خریداران، پردازشکنندگان و صادرکنندگان فراهم کرد.
در طول جشنواره، کارگاهها، سمینارها و جلسات شبکهسازی توسط سازمان تنظیم مقررات کالاهای کشاورزی جامائیکا (JACRA)، سازمان توسعه کشاورزی روستایی (RADA) و شبکه پیوندهای گردشگری (TLN) ارائه شد.
مقررات
وزارت کشاورزی و دفتر زیرمجموعه آن، سازمان کالاهای کشاورزی جامائیکا، مسئول تمام فعالیتهای بخش قهوه هستند. شرکت توسعه صنعت قهوه (CIDCO) (که توسط هیئت صنعت قهوه در آن زمان تأسیس شد) مسئولیت مستقیم تولید قهوه و همچنین کمک به کشاورزانی را که دارای 1 هکتار یا بیشتر از زمین اختصاص داده شده به این محصول هستند، بر عهده می گیرد.
قانون مقررات صنعت قهوه مشخص می کند که چه قهوه ای ممکن است از برچسب Blue Mountain استفاده کند، و همچنین استفاده از این علامت تجاری را به تولید مجاز توسط اداره کالاهای کشاورزی جامائیکا به طور کلی محدود می کند، قهوه برداشت شده از محله های سنت اندرو، سنت. توماس، پورتلند و سنت مری را می توان قهوه بلو مونتین در نظر گرفت.
به طور سنتی، تنها قهوه ای که در ارتفاعات بین 910 متر (3000 فوت) تا 1700 متر (5500 فوت) رشد می کند را می توان کوه آبی جامائیکا نامید. قهوهای که در ارتفاعات بین 460 متر (1500 فوت) تا 910 متر (3000 فوت) رشد می کند، کوه مرتفع جامائیکا (Jamaica High Mountain) نامیده می شود و قهوهای که در ارتفاع زیر 460 متر (1500 فوت) رشد می کند، جامائیکا سوپریم (Supreme) یا کوه پایین جامائیکا (Jamaica Low Mountain) نامیده می شود. (تمام زمین های جامائیکا بالاتر از 1700 متر (5500 فوت) جنگل حفاظت شده است، بنابراین هیچ قهوه ای در آنجا کشت نمی شود.)